Geceye Yürürken
önce bir bulut kapadı güneşi /ve
karanlık sıyrıldı gökyüzünden gecenin sessizliği vardı artık takipçisi olduğum geceye dair silinen izler sokak lambalarına kalkan tozlardan belli idi yine buradaydın yalnızlığım yine burada yine benimle bugün beni hangi yıldıza çıkarıp kuyruğun da nerelere götüreceksin yıldızlara komşu ayda kelepçemi vuracak yada ayı kör edip ışığını mı tutacaksın habersizdim bilinmezliklerin den yine habersizdim fakat! bir o kadar da çaresiz gizem sanki geceye ant içmiş gibiydi her gece bana kendini anlatacak diye saatlerce bekleyişim boşuna idi boşuna kırıyordum her defasın da yalnızlığın anahtarını çevirirken / ve açtığım her kilit de bir yenisi tersine çevrilir gibi yürümekten bıktığım usandığım anlar çıplak ayaklarım benden daha yürekli idi bedenim yorgunluktan ne kadar bitkin düşerse düşsün ruhum bir o kadar azimli ve istekli idi karanlığı tanımaya karanlığın her hali aydınlığın tepelediği sarhoşluktan konuşamaz halde olsa da kaybedilen yaşamlara dair derin izleri sakladığını bilen gönül bir umut diyip çıkar yola gözlerin görmeden kulakların işitmeden sürüklenirsin peşi sıra gizemli bir gece yürüyüşü olsa da gidersin olmasa da ve! onu bulsan da gidersin bulmasan da seni her defasın da böyle bir gecenin sabahın da bulmak isteyen bu gözler gizemli bir gece yürüyüşü nün ardından hiç yaşamamış gibi karanlığı yıldızların parlağına yabancı gökyüzünün mavi şefkatine istekli ve özlemle bu gün yani şimdi bu an bulabilir mi dersin seni bulurum inşallah………………….. Uçuk….. |
kelimeler duygulara tercüman olurda
bu kadar güzel bir şiir ortaya çıkar.
tebrik ediyorum canım
adımlar ne kadar hızlı ve çok olusa aydınlık bir o kadar yakındır....