şehit diye bir şey yok
ölen bir insan vardır
kurşun yemiştir can evinden
boğazı düğümlenmiş

şehit diye bir şey yok
ölmüş bir can vardır
kurşun yemiş sol yanından
nefesi kesilmiş

yıkılmıştır boylu boyuna yere
kanı akıp tükenmiş
vay anam vay
vay babam vay

gazi diye bir şey yok
yaralanan biri vardır
kurşun yemiştir hiç hiçine
mayına basmıştır körü körüne
kolu bacağı kopmuş
iki gözü kör olmuş
burnu kulağı uçuşmuş
yığılmıştır boylu boyuna yere
ak dünyası kara olmuş
vay anam vay
vay babam vay

şimdi sağ mı olsun vatan
olsun elbet
var mı olsun vatan
olsun ilelebet

iyi de kim saldırdı bu vatana
kim girdi antebe maraşa
kim dedi izmir bizim
kim dedi istanbul ingilizin

şehit değil ölenler var
vatan sağ olsun diyen analar babalar
gazi değil yaralılar var
ve ölmesin diye çırpınanlar

ne şehittir niyazi
ne de gazi
ölmüştür biricik canı
ruhu ve bedeni yaralı

Ölenlere Allah’tan rahmet, yakınlarına baş sağlığı, yaralılara acil şifalar. Lakin rahmet eylemekle, baş sağlığı dilemekle acılar son bulsa, göz yaşları kurusa; dilekle karınlar doysa. Keşke öyle bir mucize olsa! Ama yok...
Şehit dedikleri de toprağın altında, ölü dedikleri de... Allah rahmet eylesin! Ya eylemez ise? Onu biz bilemeyiz. Ama birileri bilebiliyor galiba! Şehit dedikleri dosdoğru cennete, ötekilerin akıbetini tabii ki Allah bilir...
Ulan iki yüzlü kişiler! Ulan dindar geçinen kandırıkçı sizler! Ulan siz, aklı üç santim gelmeyen beyinsizler! Siz insan mısınız?

Latekmen. Şubat/2020/Lozengrat