gidişine şiir
gidiyorsun
alevli sözler bırakarak ardında sensiz yağacak yağmurlar artık rüzgâr esince daha çok üşüyeceğim kırbaçlar şaklayacak alnımda şarkı söylemeyi bırakacağım buna mecâlim yok yarım kalacak başladığım her eylem çeşitli yerlerinde gövdeciğimin çıbanlar çıkacak yufka yürekliyim ben bu bilinir bir ağacın dallarına tutunup boynumdan başlayacağım kendimi mahvetmeye adıma reddiyeler yazılacak kan fışkırtan kelimelerle kötü ve kekeme bir şairdi diyecekler köylüler beni yuhalayacak şehirliler de ve nihâyet taş kesileceğim âdetâ kederistan adında bir ülkem olacak gidiyorsun, git! yakarışlarımın nasılsa bir faydası yok |
Aynanın dehlizine düşen o anahtar,gittikçe netleşen o yalnızlık ,git'lerin altında bas bas bağıran git'me ler derin bir uçuruma atacak ki şairi ,acı söze gelecek, böyle mısra olacak.Biz de bu güzel şiirin karşısında hürmetle el bağlayacağız.
Kusursuz ölür şairler hem de iç kanamasıyla...
Kutlarım şiirinizi.