Yokluga ayineskrim büyülü zaman keser ikiye kanatır her yanını melek tarumar ürker tükenir rahip yüzü erir mehtapta elleriyle arar tinini zamanlanmış vadi çığlığında beklerken ne gölgelere saklayabilir sabahı ne de akşamı yalnızlığına bir ömürde bir nefes eksik olan kendine dal kırılır hüzün içer sonbahar kınar Ruhunu oruç zamanı gecede Gül sığınır dar ağacına şiirini okur yılların yokluğa ayin hükümsüz sinler damlayan suyu vaftiz eder çan seslerinde yitik Fulya Çelikbilek |
Gayet başarılı ve ustaca anlatımı tebrik etmek istedim.
Saygılarımla.