Sessiz durma
Aynı pencereden bakıp
gördüklerimiz, aldıklarımız, anlayıp, katılıp kattıklarımız, Hayata, hayatımıza.. Gözlerim zamanda bozuldu; Bakmıyorum, görmüyor artık. Susuyorum, öyle sanıyorlar. oysa o kadar farklı ki gözlerimde mavi, yeşil, siyah ve beyaz öylesine farklı ki aklımda uzak; belki, karanlığa bir el yordamı uzanmak, belki anlık ayrılık, hasret sandığım, belkide bir kabir "umut" gömdüğüm...! Hangisi ki uzak olan... hangisi ki baki kalan... hangisiki en gerçekte olan.. Hangisi benle olup yanımda duran... Haydi yanımdaki ya gül, ya ağla, ya da çık git ama sessiz durma. Sözlerin gücüne sığındım ! Bir elimde kağıt, bir elimde kalem. Bilgin subaşı |