Bir Cuma Günü
Jilet,
Zıpkın gibi bir geminin Evladı olmalı Ustasıymış işinin Hiç canımı yakmadı Bileklerimi doğrarken Yoğun su altında Aldım ölüm kararımı Sulu boya paletindeki Sulandırılmış kırmızıya Dönü kanım Yaşamım Ayaklarımın altından Akıp gitti banyo giderine Tıkandı rögarlar İnce düşüncelerimden İnsanlara vermiş olduğum Son rahatsızlıktır bu, Özür dilemiyorum Hiç kimseden Durup dururken Kimin aklına gelir ki Yıkanırken ölmek! Gerçi paltosunun önü Hep yanlış ilikli, Yarım akıllı Ve aldanmaya ezelden gönüllü Bir adamın Normal olamazdı ölümü Kaskatı bulmuşlar cesedimi, Ölmüşüm Kınadılar ve apar topar Gömdüler bir cuma günü. |