88 ..89...100
88 ..89...100
Önüm arkam sağım solum sobe Saklanmayan ebe... Gülümseyişlerin eşiğinde bir oyundu çocukluk.. Kiminin gönlü mutlu kiminin ki buruk... Saklambaçlarla büyürken oldu düşüşler... Yaralandı, acıdı,"uf" oldu dizler. Aralık dudakları sardı hep gülümseme.. Oysaki yükler hep biniyordu göğsüne. Zaman ilerledikçe... Gün bileğilendikçe... Elam Mnelam Temmuz,2008 |
Tecrübe kazanmaya devam. Öğrenecek çok şeyin var çocuk.
Tebrikler...