Bir damla sevgi düşer toprağa
Zaman durmuş ilerlemek zor zanaat
Karanlıkta ışığı bulmakmış sanat Yalnızlığa huzur verirken hayat Bir damla sevgi düşer toprağa Yağan yağmurda. Hafızada canlanır film şeridi gibi mazi Ne hoş tat verir geçmişe yapılan gezi Gördükçe yürekten özlediklerimizi Bir damla sevgi düşer toprağa Yağan yağmurda İskelede yol tutmuş yosunlar kendine Gözler dalar dururmuş mavimtırak denize Sabır ne zorlu yokuş görününce gözümüze Bir damla sevgi düşer toprağa Yağan yağmurda Bir gün beyaz kefenle gireceğiz toprağa Sorgu için hazır mıyız bilinmez dünyada Son kez bakarken gözümüz yaşantıya Bir damla sevgi düşer toprağa Yağan yağmurda. Elam Mnelam… |
İşte budur !...
Maneviyat...
düşünüp yazacaksın, yazıp düşündüreceksin...
SAYGILARLA