Kara kış beyaz düş
Usulcacık belirir yalnızlık,
Bir pencere arkasında. Yitik öykülerin , Karalar baglayan sevdası kalır avuçlarda. Hava yine kara kış, Beyaz bir düş.. Işte böyle böyle terkettim , Çocukluk meraklarımı. Ayak bastiğım her adımda , Karıncaları düşünerek . Ve ardına gizlendigim , Annemin ellerini özleyerek, Terkettim düşlerimi. Beyaz bir kağıda , Iki pencereli bir ev , yanına birkaç ağaç ve bacasından incecik çıkan bir duman çizerek terkettim umutlarımı. Burnumda tüten çay kokusuna , Biriktirdigim tüm şiirleri gömerek , Ve en parlayan yıldızı , Kendime secerek ,terkettim sokakları. Usulcacık belirir yalnızlık , Hava kara kış, Ve yine beyaz bir düş... Gülnaz .. |
Yüreğine kalemine sağlık
_____________________________________Selamlar