Gün batımında
Güneşle deniz mavilikte raks ederken
kaybolurdu serin suların koynunda akşam
bir gonca gülü serap gibi koklarken
bir anda koparıldı dalından acımadan
ağlaşır evrendeki tüm canlılar
özlenen her şey vardı gönlümüzde
keman sesi dokunur gökyüzüne apansız
şarkı misali yüzerken bulutlar üzerinde
bir yağmur düşerdi sulu sepken
nükteler vardı ağaç dalları üzerinde gezinen her yerde...

yer elini meltem rüzgarı öperken
okyanuslar aşardık seninle bir zamanlar
anıları yaşarken bile güpegündüz
bir aşk hikayesi düşerdi yüreğimize
yüreklenir göğsümüze sis bulutları
dağılırken gözlerimizden o hayaller
yıldızlara gömülür huzur denilen şey
ve o gece,
beraberce mutlu olarak
seyrederdi yıldızlı semaları gözlerimiz
bir gönül sesi iç çekerdi yine, neredesin ’’Ah diyerek’’
o gün batımlarında...

Behçet Bük Eskişehir
12.2.2020