Kadim şehirlerden önde gelensin
Göklerde süzülen al Eskişehir!...
Yunus ikliminden çağa gülensin
Birlik kovanında bal Eskişehir!...

Kabalak’ın suyu akar durulmaz
Çalışkandır şehir, asla yorulmaz
Misafire neden, niçin sorulmaz
Mâzinin omzunda şal Eskişehir!...

Mihalıççık’tadır Yunus mezarı
Onun yolundadır şair, yazarı
Zamana yenilmez Odunpazarı
Hüzünkâr nağmeler çal Eskişehir!...

Zenginlik say bor’u, lüle taşını
Bütün dünya bilir, tanır aşını
Mağrur ol ey şehir, kaldır başını!...
Beni enginlere sal Eskişehir!...

Ne hoştur tarhana, toyga çorbası
Katlama böreği, kelem dolması
Haşhaşlı çöreği, nuga helvası
Kendin ol, hep kendin kal Eskişehir!...

Hüzün harman harman tren garında
Gurbete düşeni yakar nârında
Seni görmek gerek ilkbaharında
Yorgunluk kahvemde fal Eskişehir!...

Asalet var eski şehrin soyunda
Kız kızanı zeybek oynar toyunda
Zaman akıp gider Porsuk Çayı’nda
Hayat ağacında dal Eskişehir!...

M. NİHAT MALKOÇ