Sarmışken vatanı karanlık eller,
Uzun adam geldi, haksız mahpustan.
Yakarken yüreği hain köpekler,
Uyandırdı devi korkunç kabustan.

Kararmış ortalık her yerde yangın,
Buz tutmuş yürekler vicdan nerede?
Dağılmış bahçeler çiçekler solgun,
Koparmış gülleri kafir kefere.

Gönülde ki iman deler dağları,
Kesilir vatana uzanan eller.
Düveller birleşip örse ağları,
Bizde ki kudreti ne bilsin eller.

İşte Anadolu, insanı merttir,
Canından çok sever güzel vatanı,
İhanet edenler süzme namerttir,
Yurduna sahip çık kırma atanı.

Bize lazım gelen korkusuz lider,
Havlasın korkmayız itten köpekten,
Kaderi bağlayan üstünce kader,
Ayrılmayız asla mutlak gerçekten.

Kimsesizdi ümmet her yanı acı,
Geldi uzun adam baktı küffara.
Dik durdu yılmadı her yanı sancı,
Topladı milleti tüm etrafına.

Gittiği her yerde hakkı savundu,
Kalmadı yerlerde İslam Sancağı.
Düşmanlık edenler suyla sabundu,
Yükseldi göklerde Türk’ün bayrağı.

Canım feda dedi Allah yoluna,
Bu lafa çok kızdı kafir kefere.
Aşığız biz senin güzel huyuna,
Tek bir sözün yeter haydi sefere!