TOZLU EŞİKHüznün bastırdığı andasın işte Kabuğun kırılma vakti Direncin voltaları yok artık Bitimsiz bir irtifa kaybıdır Heveslerin kendinden gidişi Umut bir kuştu Uçurdum Gitti ve dönmedi O da nankörmüş meğer Gözlerimde ki yerini bilmedi Sıralı bir gidiş yaşıyorum Sırasız Darmadağın Sancılar içinde Saklımda bunamış keşkeler Pişmanlık en yanık türkü Belkiler berhüdar Başım bulutlu Ayaklarım Suların yandığı yerde Omzunda tepeleme yük Yana düşen kollarım Annesizliğin esiri Güneşin altın vaktindeyim Koca çınarım devrildi devrileli Gecenin iştahı kabarık Uykumu Bir lokmada yuttu Zühre nar gibi kızarmış Samanyolu mavi şişte Ruhum gurulduyor Açlık başıma vuracak Bu gidişle Kapının tokmağı paslı Menteşeler küf kokuyor Eyy hayat neredesin Baktım İzinden eser yoktu Tozlanmış eşikte Hüzün Şairi: N Y 07 / 05 / 2012 |