İMAN
iman ödeyemediğin bir bedeldir.
kaçıp kaçıp rüyalarına gizlenen, ve gündüzü geceler gibi karanlığa hapseden... imandan bahseder oldum bir ara; kaçıştı boşluğa büsbütün korkak sözcükler, ve yüzleşmekten korkan insan topluluğu... herşey yalan, gerçek sadece iman korkak bir vicdandan kalan. ruhu dinlendiren şey ’de namaz degil artık; şarkilar , evet şarkılar. ayrılıkta artık acı yerine saadet veriyor. artık eskisi değil gibi insan: olmazsa olmazı olmadanda yaşayabiliyormuş, artik eskisi değil gibi hayat ; kelimeler yetersiz , duygular sönük , insanlar acımasız,mutsuz.... not;tüm insanlığın doğru imanı bulması umudyla... Güneş ERGİOĞUZ |