bir güne uyandım
Bir güne uyandım
sanki ben güne degil, gün bana uyanmıştı. Silik bir gündü; sanki önceden silinmişti. Açmadı bir türlü güneş belki de bulutlar izin vermiyordu. Sanki bulutlar bile bana uyanmış gibiydi. Güneş bir an bana göz kırptı ve şöyle dercesine baktı; "yoksa sende mi bendensin" işte o an anladım ki meğer yeryüzü bana, gökyüzü de ona küsmüştü... |