Okumakta olduğum bir kitap var elimde
YARATICI BEYİN
Dr. Nancy C Andreasen
Syf. 24
"Yaratıcı sürecin en ünlü tetimlemelerinden biri, 19. yy. romantik şairi
Samuel Coleridge tarafından yazılmıştır Kubila Han veya rüya.
Şair eski mağara karalama resimlerden belki onbin sene önceki
insanın bu figürleri çizmeme yetisine yaratıcılığına hayranlıkla bakar
Düşünür. Hayvan ,çalışan üreten insan... bunları çizmek, çiizmek için
lazım olan malzemeyi buluşları yaratıcılığın çok etkileyici buluşları
olduğunu düşünür.Diğer çizimlerde de mağara in korunak yerleri
olduğunu Onların da Masalların meşhur imparatoru Kabla Khan
(Kubülay Han sarayı olarak düşünürken dalar ve rüyasında, daha
önceleri yani bu çizimleri ilk gördüğünden beri düşlediği
Santuralı bir kız düşünür ona şiirler okur.. Uyandığında onların
aklında kalanlarını düzene koyarak O muhteşem şiiri oluşturur.
Bugüne değin daha güzeli yazılmamış olan Kubilay Han ya da Rüya
şiiri romantik bir yaratıcılık örneği olarak kabul ederim!" Diyor, yazar
Sn Bayan Dr. Nancy Andreasen.
İşte ben de bu okuduklarımın etkisiyle olacak çocukluğumun kuzular
peşinde kurtlar kuşlarla doğa içinde geçmiş olan köyümün
Mağaracık vadisin deymişim. Yine o anılardan olup beni çok etkilemiş
hatta ağlatmış olan bir kartalın kayalıktan süzülüp su içmeye inen bir
ana kekliği kapması yavruların ciyak viyak çalılıklara saklanmaları...
Düşüncesiyle o hayal hülya ve ruh haliyle karalayabildiğim dizelerdir
bu sözüm ona şiir.

"Ağzınla kuş tutsan!" derler
’Yaranamazsın aranamazsın’
Anlamında bir söylemimiz var
Ağızla kuş nasıl tutulur ne işe yarar
ne sonuç verir düşünür dururken dalmışım
Çocukluğumun geçtiği köyümün Mağaracık
vadisinde önümde kuzu sürüsü kurt kuş korkusuyla
doğanın kucağında bir çocuk çocuk işte!..

çocuk çoo çooo.. derker
kendimden geçmişim

Hayal midir düş müdür ne hikmet ne iştir
ben bir kuşmuşum atmaca mı desem,
akdağan mı desem ne desem
Mavi gökte avcı bir kuş, kuş işte!


Ve kayalıklarda uçuşan bıldırcın mı
keklik mi desem bir kuş kuş işte!

Kanatlarımı çırparak süzülmüş
amansız saldırmış kapmışım ki
Çığlığıyla sıçrayıp uyanmışım

Olanları görmüş bilmiş gibi kanarya
çırpınıp duruyordu kafeste acı acı!

Düşündüm ki:
Ağzımla kuş tutsam n’olur tutmazsam n’olur!.
Ağızla kuş tutmak değil ağzını tutmasını bilmedikten sonra.
Başın ağırlığı da hafifliği de dildendir derler
Hele bir makamı Alide iseniz!