2007 Aralığının ortalarında Hint Okyanusunda, 3. kaptan olarak çalıştığım M/T ACTION adlı gemi ile girdiğimiz fırtınadan 4 günün ardından Maldiv Adaları açıklarında kurtulmuştuk. Şiirim o dört günde yaşadıklarımı anlatmaktadır.

Fırtınada denize bakmak istemezsin.
Soğuktur.
Bilmediğin yerlere gitmek
Artık hiç çekici değildir.
Rügarı teninde değil,
İçinde hissedersin.
Lumbuzlar yüzünde parçalanır.
Kanamayan yaralar açar
Dalgalar.
Bordada köpükler birikir.
Kirlidir hayatın izleri.

Fırtınada yaşamak istemezsin.
İskele, sancak - iskele ve yine sancak...
Yemekte, üzerinde oturamadığın sandalyende
Tek elinde tabak, diğerinde kaşık veya çatal...
Çayını dökmeden asla içemezsin.
Burası senin değildir.
Oraları hiç bilmezsin.

Fırtınada kimseyi özlemezsin,
Herkes seni özler.
Yağmur sanma sakın, yağan
Ona söylemeyi unuttuğun güzel sözlerdir.
Ufkun şehvetine nazır bir özgürlüktür.
Girdabında alabora olursun gecenin.

Fırtınada beklemeyi istemezsin.
Bir an’ın öncesinde
Sonraki için endişe edersin.
Ya, yada’lar ve veya’lar...
Keşkelerini kaydedersin jurnale
Kırmızı tükenmez kaleminle.
Vedalar -Bulur seni-
Gelir aklına.
Aklında hiç yokken
Toprağı özlersin.

16.12.2007 10:30 UTC
MALDIVE ISLANDS