Aniden karşıma çıkıverdin bu akşam. Ne de güzel gülmüşsün fotoğrafta. Epey zaman oldu gözlerine bakmadığım. Sanki gel diyor bana masumca bakan ela gözlerin. Doya doya baktım , öptüm. Hasret yangınları gözüme vurdu. Yandı gözlerim. Tuz kokan yastığıma sanki kokun sinmiş gibi kapandım ağlarken. Sessizce, içime dolan özlemini döktüm bu gece. Tüm şehir yasta gibi sessiz, Sen elimde sessiz, ben ağlarken sessiz. Hayır. Eksik bu hayat, olmuyormuş sensiz. Zihnimde biriken acı tatlı hatıralar, onca geçen yıllar sadece saniyelik anılar olarak kalmış. Sen benden gittin gideli aklıma geldikçe ağlıyorum, elimde değil ki gülüm. Kötü zamanları bıçak kesiği gibi attım. Seni iyi hatırlıyorum. Unuttum her şeyi gel ben seni hala seviyorum..
Arada deniz kıyısına gidiyorum ayrizi ilk senle selamlıyorum. Kalemimin bitmek tükenmek bilmez mürekkebi gibisin. Sen aklımda oldukça bitmeyecek özlemim, bitmeyecek şiirlerim. Elimde ki tek fotoğrafın gibi gül hayatında olur mu ? Bırak benim gözüm yaşlı kalsın. Üç kelime bitirdi beni ama seni yaşatsın. KENDİNE İYİ BAK...

Erdem SÖNMEZ