Veba
Gözümü karanlık bürüyor
Vücudum ölmüş birinin sanki Zihnim milatta bir kadının rahminde doğmuş Anınsamalarım o kadar zayıf ki Bu yaşam bana ait değilmiş gibi Aklımın koridorlarındaki bu büyüyen veba Kıyametin meleklerini gösteriyor bana Her biri hastalıklı, iğrenç mahlukatlar! Kurumuş bir ağacın hüzünlü dallarında Oturmuş beni bekliyorlar Kaçmaya çalıştığımdaysa Gözlerimi kör edip, yolumu şaşırtıyorlar Melekler beni bekliyorlar |