Çilelerle YoğruldukçaBir âleme, bir aynaya bakınca, Anladım ki hayat beni tüketmiş. Yaşantımı hep kafama takınca, Ruhum sabrı yüreğime yük etmiş. Serin yüzüm bir kerecik gülmedi, Şu gönlüme hâlâ bahar gelmedi, Sevdiklerim kıymetimi bilmedi, Felek benim yollarımı bük etmiş. Seven gülsün sevgi bağı ördüm ki, Acı sona o kadar da kördüm ki, En sonunda gerçekleri gördüm ki, Beni saran sırtımdaki ceketmiş. Ben heybeme acıları yükledim, Vuslat için günü güne ekledim, Yıllar yılı meğer boşa bekledim, Kara bahtım umutları yok etmiş. Gam kederle yazıldıkça günlüğüm, Kararmıştır şu bembeyaz önlüğüm; Çilelerle yoğruldukça benliğim, Zalim felek dertlerimi çok etmiş. Alptekin Yazar |