24. Ocak 2020 tarihinde memleketim Elazığ’da meydana gelen 6.8 derecede yaşanılan depremin ruhumda meydana getirdiği üzüntü ve duyguyu akıttım satırlarıma. Depremde hayatını kaybeden aziz canlara Allah’tan rahmet yaralılara da acil şifalar dilerim. O aziz diyarın aziz insanlarına gönül dolusu selam ve muhabbetlerimle...

DEPREM
Elazığ’da deprem oldu düneyin
Kurudu damağım tutmadı elim
Yakın değil ki bir koşu geleyim
Kanlandı yüreğim ben ne edeyim

Baktım evler harap insanlar naçar
Ah garip anam da göçükte ağlar
Başını örtmeden çıkmaz analar
Kabardı yüreğim nasıl edeyim?

Vatan için eller kenetli, bağlı
Ele ele verdiler Miraç kurtuldu
Ecel vakti geldi masumu aldı
Kan doldu gözlerim nere gideyim?

Yaşama tutundu asker ve sivil
Tut elini haydi sev ve de sevil
Bu millet vatana feda iyi bil
Kavruldu yüreğim ben ne edeyim?

Elaziz diyarda Hatun pehlivan
Azize anaya himmet Rahmandan
Emine bacıdan dertlere derman
Ne coştu yüreğim kime gideyim?

Devlet milletine koştu şefkatle
Tedbirsiz, teftişsiz tevekkül etme
Can cana yardıma koştu beldeye
İçimde korkuyu nasıl diyeyim?

Aşkla feda etmiş kendi canını
Ekipman yiğitler ümidin adı
Rahmete gidenler en büyük acı
Onulmaz yaramı kime diyeyim?

Enkaza bakınca tutmadı dizim
Canımdan can koptu yetiş ey Rabbim
Tekbirler, tevhitler duada dilim
Gönlümde ki koru nasıl diyeyim?
Ayşe Ciplioğlu Kaş