Mirim Ahmet ÇITAK abimin "SENSİZLİK" şiirine Karşılık şiiri olarak yazıldı.Kesinlikle nazire değildir.Herkesin bir onsuzluğu var. Ama candan ama canandan...

Kimbilir, hangi onsuzluk dökülür şiire...

SENSİZLİK (GİDİŞİN)

Neden öğretmedin varlığı, yoku
Kıvranır bedende özde sensizlik.
Gönül heybesinde hayatın yükü,
Artıp hiç eksilmez gözde sensizlik.

Kadere isyan mı, dönmüyor dilim
Halime bir çare bulmuyor ilim.
Seni anlatmaya varmıyor elim
Yaslı bir cümlede sözde sensizlik.

Çağırsam yanıma gelmez Azrail
Ölmeden ölüm mü hiç adil değil!
Kurumayı bilmez şu mavi mendil
Yüzümü sildiğim bezde sensizlik.

Her gece bin parça çekilir canım
Adını anarken üşür sol yanım.
Yetmiyor tarifler yetmiyor tanım
Kupkuru ayazda, buzda sensizlik

Siyahı bulurken yüreğim akta
Söyle üşümez mi düşler sokakta
Masallar ülkesi çok mu uzakta
Bilemem hangi yol, izde sensizlik

Sessizce yağmurlar vuruyor cama
Alıp sarmalıyor beliyor gama.
Annem de kolunu açıyor ama
Boş kalan kucakta dizde sensizlik.

Yastığa işlemiş o güzel kokun
Ne olur kokunu götürme sakın.
Ne kadar ağırmış meğerse uykun...
Boş kalan köşede, bizde sensizlik.

24.01.2020 Saat: 12:15 -12:46 arası

Şiirin nezdinde bende babama sesleneyim istedim.

O kim olur belli olur mu?

Ardından kalan - yapayalnız- dır artık

Biri yitikse yanımızdan bir yanda yitik, bir canda yitik. Ne öldürür ne güldürür sensizlik.Sensizlik ağır bir imtihandır. Sensizlik tarifsizdir baba.Gidişin de...