Bu kez kendi bildiğim gibi seveceğim seni
Daha ben gelmeden
Hazırlamışlar şehri. Gülümsüyor sanki kör kaldırımlar. Daha mı bir yumuşak, Kaldırım üstünde yürüdüğüm taşlar? Bir puzzle koca şehir. Şu köprü, Tuttuğum ellerindir. Bu kaldırım, Öptüğüm dudağın. Tel tel dağılmış saçların gibi Daracık sokaklar... Yeniden mi fethe hazır Kalbimi, hayat? Neden yüreğim kıpır kıpır? Hiç efkâr dağıtır mı Bu havalarda Uçarken etrafına kuşlar! Silindi lügatimden Toplum yanığı kelimeler. Bu kez kendi bildiğim gibi Seveceğim seni. Dilimin ucunda Yeniden mayalanıyor harfler! Yalnızlığın, ayağını dinlendirdiği yeter Gönlümün soğuk sularında! Bak, ben yine hazırım, Sen yeter ki yine gel. |