ZAMANZaman... Hiç tökezlemeden, hiç yorulmadan, Hiç geriye bakmadan koşan bir at... Sanki takmış kocaman iki kanat... Ne kadar dur desek de, Ömrümüzde sürer saltanat... Bazen okşar saçlarımızı geçerken, Bazen öfkeli, gözleri çakmak çakmak Bir çelme takar ki insana, Düşersin tepe taklak... Bir anı defteridir görünmez sayfaları, Bir roman her biri cilt cilt... Bir kaptansız gemi süzülen ufuklara Ki, bizizdir tayfaları... Ancak ölünce elimize verir bir şilt... Hâlenur Kor |