TOPRAK
Huda’nın Ademoğluna yaratılışındaki mayası
İnsanlığı tekrar ona döndüren hizası Arzın sathını kaplayan pir-ü pak sefalar Karşılık beklemeden alemi yaşatan fedakarlıklar Kokusu buram buram tüten nakşına bir bakış Tohumların baharla yaptığı kucağında ilk kımıldanış Üzerinde açan bin bir çeşit nadide nebatat Arşı sırmalarla işlenmiş elvan bir şatafat Susamış çorak halinle gaddar ve merhametsizlik göstergesi Engin deryalarla amansız çaresizliğin simgesi Çatlamış sinen için semaya açılan o eller Seni sabanla okşayan fedakâr gönüller Lütuflarınla önünde diz çökülen bir vefa Üstüme örtülen elinle yaptığım hayata son veda Nimet-i Huda’nın bereketini senin elinle almak Ruhuma sükûn getiren en son ebedi sığınak Sen olmadan hayatı cansız ve ruhsuz yaşamak İlahi’nin sunduğu hava, su, ateş ve işte “O” toprak |