GULYABANİ
GULYABANİ
Aklımın erdiği günden beri, İçimde bebek büyütür gibi büyütüyorum umutlarımı. .Aslında çoğumuz berbatız ama bir maskenin arkasındayız. Diğer insanlar ölmüş sanki. Çok şey hissetmeme rağmen hissetmiyormuşum gibi. Ölüm kadar bir belirsizlik var havada. Yürüyorum sokak taşlarının her birini ezberleyerek. Terk etmeli her yeri, her şeyi, herkesi. Nereye kaçabilirim? Cevapları nerede bulabilirim? Bir şeylerin değişmesi için yalvarıyorum sürekli Tanrı’ya. Bana bir dal uzatan bile yok.. Canımı yakanlar gibi cümleler kuramıyorum. Sarılıp ağlayan bir baba kızı gördüğümde içim burkuluyor. Bazen de şımarıklık yapıyorum Her şeyimi yitirdiğimi sandığım anda... Boş kahkahalar atıyorum. Yalandan bile olsa böyle zamanlarda. Oysa çok severdim yağmurlu sabahları. Üşüsem bile. Eve dönüp tüm kapıları, pencereleri açmayı . Dışardaki havayı soluyup, özgür bırakmayı çok severdim karamsarlıklarımı. Kaçmak istiyorum her şeyden, herkesten Bazen yüksek bir tepeye ulaşıyorum. Düşünüyorum o an mavilere bakarak. ’’Bir insanı hayata bağlayan gerçekler ne ’’ diye düşünüyorum. Tek gerçek var oda beyazın sonu siyah. Gördüklerim hoş değil belki, ama gerçek.. Aynaların küstüğü zamanlardayım şimdi. Kırmızı elbisemin bana ne kadar yakıştığını söylemiyor artık. Hiçbir şey eskisi gibi değildi ve olmayacak. Masal yaşını çoktan geçtim ben. Ninnilerin hepsini ezberledim zaten. Birbirine sarılmış bedenler hep ayrılır sonunda. Martıları seyredişlerin günü biter zamanla. Sımsıkı tutulan kolyeler bir gün kopar avuçlarda. Ağaca sevdalı yaprakları rüzgar savurur umarsızca. Lütfen her şey sadece bir rüya olsun demek istedim Ama açamadım ağzımı. Her uyanış sonrası acılarla kucaklaştım. Sorsan kimse acı çektirmeyi sevmiyor. Sorsan herkes mutluluk diliyor bizler için. Ama yanılmışım. Kimse haydi tut elimi,yaralarını sarayım demiyor. Hayatımda "keşke" dememek istiyorum ama olmuyor. Dünyanın yükünü birileri omuzlarımdan almıyor. Sığınacak hiçbir şeyim yok artık benim. ’’İyi ki doğdun’’ diyenlere karnım tok benim. "Ben böyle olsun istememiştim" ’’Defol git hayatımdan beynimdeki Gulyabani’’ ’’Ağzından bir çırpıda "hayır" çıkıyor, Daralıyorum git gide bu kabuslardan. Biri beni uyandırabilir mi? ARZU GÜNAL /17.01.2020 |
özgür bırakmayı çok severdim karamsarlıklarımı...
Tek gerçek var oda beyazın sonu siyah...
Acaba günahlar da efkar barındırıyor mu,,
Acaba endince yaşayana neden horat davranıyoruz,,
Harika eserdi,,Tümünde karamsarlık hakimdi,,,
İyi akşamlar diliyorum şaiirm