Bir şiir bir şehir iki adam
Bir şiir bir şehir iki adam
Bir şiir bir mektup okunduğunda insanın gözü Aşk’ı arıyor insan bir mevsim gençliğinde alabildiğine Aşk’ı yoruyor bir maviye kapıya dayanıp bir yeşil hesap sorduğunda hani Aşk nerde ki diyesimiz geliyor insan bir yerden sonra sana ne diyebiliyor da bu cüretin bu direncin kırılmayacağına nasıl inansın sonunda kırılgan bir fani yani insansın sen ne başa bela bir şeymişsin gitsem senden kendim kendime gücenir gitmesem gururum elvermez ben çok sonuncu oldum ama ikinci hiç olmadım hiiç ikinci olmadım ya biri ya öteki olmadım sen ne bela bir kadersin kesişen yolumuzda gitsem kendim kızar kendime gitmesem anla işte Yüksel Nimet Apel 15.Ocak.2020.Çarşamba.Bodrum |