Yusufi Aşk
Ruyi zemine emr-i Hak ile eyledi bir nevzuhur
Kenan diyarlarında doğdu dünyayı şenlendiren nur

Latif şemailine meftun olacak tüm Alem-i cihan
Gönüllere ekilecek yusufi bir mest-i gülistan

Suret ve nakşın ile oldun cemal-i mücessem
Ne cüretle hangi civanı senle mukayese etsem

Ademi andıran suretin fani gözlerde hayrete şayan
Güzelliğin yarısını sana vermiş Yüce Yaradan

İhtiramla hilyeni vasfederken herkes şadan
Gözleri kamaştıran şemailini gören gönüller handan

Yarenler etmediler ahd-i emanetlerine vefa
İhtirasları eyledi hem sana hem babalarına cefa

Mukadderatın eyledi bir ahzen kuyuda seni na-car
Nazarı dikkate celbetti kervanı bi-çare intizar

Sıdkı samimiyetine kaani oldu koca hükümdar
Hilkat ve ahlak güzelliğin Mısır’a oldu payidar

Kalbe inen sevda Züleyha’yı etti muradına davet
Timsal-i iffetin eyledi icabete adavet

Bir taatte azade için nefsine minnet etmedi
Yedi sene mihnetle zindanda ömür mü geçmedi

Keremin, sabrın ve tevekkülün deryalar gibi engin
Hüsnü cemalin ve heybetin gönüllere dingin

Gönülden ayrılığın teessürü Yakup’u etti âmâ
Can pareden bir mintanla aydınlandı karanlık dünya

Mücella güzelliğine şems, ay ve yıldızın tazimi
Yedi iklimi cihana şayan ilahi aşkın azimi

Vasf-ı haline ne hacet sultanım her şey ayan
Ne mualla anlatmış seni Peygamber-i ahir zaman

Kerim İbn-i, Kerim İbn-i, Kerim İbn-i Kerim,
Yusuf İbn-i, Yakup İbn-i, İshak İbn-i İbrahim…