gül soylu.. bir omuz atıp başlasam gül g’ününe yürümeye dikenleri taba rengi dileyen günahkâr elleri kanatsa nasır taşında göğsüne vura vura talebime makuliyet gelse atlasam duvar çizimli ipek goncalardan istemli sevdayı katık edip ekmek arasında gülistanı koklamak yasaklansa yeraltına yetişsek yıkılırken ardımızdan legâl yaprakları mavinin bir demet olgun saplarında rayiha çeşnisi ricada kalmadan derlenip toplu intihar selamı versin hediyemin acil kabulü kemirgen iştahına vazifeli kurtçuğun siyah benekli uçuk yeşili beyaz azatlığında renk körü güllerin faili olsun -köylüleri öldürüp bülbülleri vursunlar’’ -alıntıydı uyaksız uydurdum dam üstünde uyuyan kargaları mazeret kapıları açıktı her daim yüce şairler ()övgüsünde-aslına rûcu (s) dillense de imgelem aşısı yaptım gül fidesine hakkını arar mı patlamış tomurcukla b’ayılan kokusu hızır ilyas mezarında kadavra kesesiydi gülüm baht s’alına okunmuş tekinsiz şiir görgüsüz sanat ölür mü suni tenefüste kararını yanmaya v’eren gübre çoştururur gül’eşini tabirinden sakınılan kötü rüyalar güllerin kâbusuyla morglara taşınırdı -düşünce’ düş görsün diye... .. |
Aldılar emaneti cepheye taşımaya
İlyas
Temel
Süreyya
Kürekler siya siya
--
Savaş hiç bitmeyecek değil mi abi..
Vaha_ tarafından 1/17/2020 7:31:52 AM zamanında düzenlenmiştir.