Mesafe
İçinde kaygılar sustumu
Susmayan bir şeyler var Seninle konuşmak isteyen Adim adım yaklaşıyor Karanlığın içinden ... Sen güneşi parçalayıp Karpuz dilimi gibi Dudaklarına yapıştırıyorsun Son kalan parçaları. Sesizcene kalkıp Başka bir odanın duvarına çiziyorsun Kafandaki resmi O resim Benliğinde yer edinmiş Kaybolmasını hiç istemediğin Bir kadın. Yalnızlıkmı Korkaklığın aroması Ve ki o aromanın içinde Biraz hayal Biraz muştu Biraz umut Kaybolup gitmenin ta kendisi. İşte böyle bir şeydir Yaşamla ölüm arasındaki Mesafe tek kokusu kalan şey Onunla gider insan... |