EYVAH
Eyvah!
yeniden yazıyorum seni alamadığım kokunu tutamadığım ellerini bakamadığım gözlerini.. Eyvah! giderek uzaklaşıyorsun kurduğum her düş senin yaprakları tüm ağaçların damlaları yağan yağmurların çöllerdeki her kum tanesi adedince sevdam yenilenir. Eyvah! kurtaramıyorum yiten canımı uğruna öldüğüm her an senin bir ses ver suskunluğundan bir an görsün gözlerim hasretin zindan oldu korkularıma ya göremezsem diye ölmeden gel rüyalarımda güzel gülen canına yansın sevişmeler. Eyvah! ne dayanılmaz özlemdir bu kaçınılmaz sonlarında bir ben nazarından uçurumlara düşerken oysa söylemiştim kıyarım diye canıma fakat yalnızca kendimden ibaret değil ağlarınla örülmüş yaşamım sen yeter ki öyle güzel gül ben mütemadiyen ölsem de yaşarım! |