’’Şehirler vardır ıssız’’
senli bakışlarda yalnız
bir sevda gezintisi parklarında
o sabahın seherinde uyanırdı aşk
kimsesiz uykusuz yorgun gözler
kimi vardır sessizce ağlayan
yalnız sevdalılar
kimisinin ayakları dolaşır bazen
kuru yapraklar arasında kaybolurken
evrene sarılır sımsıcak duyguları
yüreğinden vurur ya insanı
her saatin sevimli gecesinde
onlar mutludurlar...

sense aylak dolaşan çocuktan farksız
bir mecburiyet vardır hayatında
dar yollarında gezinirken şehirlerin
mideye vurur ağrıların
bir nefes ardından açlık krampları gezinir
deniz dalgaları gibi gelir zaman zaman sancılar
geceye esir kalmış suskun
bakışlar uzağında yankılanır sevdalar
o bir sestir unutulmayan
sonra inerken şehrin yükseklerinden aşk
gözler düşerdi usulca ayaklar altına
bu şehirde hepimiz çaresiz...

Behçet Bük Eskişehir