Üç maymunu oynayan lanet
Ve kibirli aksanı iblisin…
Bir şiddete esir düşen iklim gibi
Aşkın ve metanetin zaferi:
Dikili işte dudaklarım
Yorganı çektim bile üstüne soğuk bedenimin
Çatık kaşlarıma da aldırmasın hiç kimse
Ölmeyi asla ben dilemedim.

Ölümden muaf bir iksirdi içtiğim
Dozunda rehavetin
Bir de doz aşımı hüzün:
Kenetlendiğim yas’a dokunda yasa düşkünleri
Saçların kepeklerine yağan karı bile görmedi gözlerim.

Düşlerim…
Yankesici.
Azığa aldığım gerçekler…
Nasıl da yanıyor genzim, Rabbim.
Hangi kulvarda saklı kaldıysa bunca izdiham:
Söndü sönecek ferin ışıldağı mı yoksa şiir?
İyi de şair olduğuma kim hükmetti?
Yalan ve tafra dolu cihanın yükü
Mademki bu kadar ağır geldi…

Sözcükler.
Pespaye kimlikler:
İklim mağduru bir yetim ağaç neticede:
Köklerimle aitim ben bu evrene
Bir de sevdalı mihrabım, yalnızlığım:
Uyuya kalmış olmayı nasıl da dilerdim.

Şahikanın kanadına tünedi tüm belirteçler
Ve torbayı karıştırdım durdum
İşte payıma düşen:
Tombala, tombala oysaki uykulu bir tavşandım ben:
Hem de mezarından kaçan bir yabani;
Askıya aldığım hayallerim.
Devası da bir rahmetti elbet
Kıyama durduğum
Lakin kıydılar sancılar canıma
Kıyamete değin de saklı tutamayacağım sırlarım.

Serildim ansızın boşluğa
Ne ses ne hatıra kalan bellekte.
Varsa yoksa izdiham ve hüsran.
Muhabbet kuşlarımı da saldım az evvel gök kubbeye
Nasıl olsa affedecek beni şerefim
Bile bile gömdüm kendimi tarihe.
İnsan olduğumu da söylemesin kimse:
İnsanlığımdan utandım
Çocuklarımın da yüzüne bakamazken
Bir servi ağacına tünedi hayallerim
Kayrasında dünün,
Özlemi tefe koyan bilumum neşriyat:
Hele ki yatıya da kaldı mı her gece bunca düşünce…

Yâd ettiğim.
Ahdettiğim…
Yankılanan sesinde dolduruşa gelen nefesi rüzgârın
Ve inatla inatla asılı kaldığım ipin ucu da
Kayarken ellerinden bilinmezin…

Bir düş’ün yalancısıyım…
Düşün düşün işin içinden çıkamadığım
Ve lades:
Aşkına talibim ben bu devasa evrenin:
Koyu gözlerinden usulca akan her rengi de
Yüreğime işledim,
Zeminden
Kayıp düşen bir sükse gibi
Yakama diktim ben tek tek tüm düşleri
İzin verin de:
Yaşayayım insanın mealinde saklı her gerçek gibi.

Kaza kurşununa kurban gitmeden
Sevgim ve hevesim:
Yaşatacağım da nice dilek
Mevsim özürlü bir hüzünden mütevellit
Aşkın ve umudun alfabesi ile
Döşediğim her izlek
Ruhun da bekası nice umut
Ve tefsiri ömrün,
Geç kalmadan yetişmeyi dilediğim mavi bir yarın daha
Nasip etsin Rabbim yeter ki
Üstelik kendimden vazgeçmediğim her şıkta
Yanıp sönerken yüreğin feri
Terk edilsem de ta dünden,
Terk etmeye de kıyamadığım yaralı mekân
Dımdızlak olsa da firar ettiğim kanlı kozam.