BEN
Takvimleri yordum gün saymaktan
Usandılar yaprak dökmekten artık Gün geçtikçe artıyor sensizliğe yakınlığım Ben sana kavuşamayan toprak Sen uzak gökyüzü Yorgun bir fırtınanın kanatlarında Yorgun takvimlerdeyim Ağırlığım seneler uzaklığında Umut yok mu ulaşabilmem için gökyüzüne Hayallere mi kaldı okşamak saçlarını Hani sen benim şövalyemdin Masallarımın canı Devlerimin iyi yüreğiydin Korkusuz kalacaktım Ömrümce dayanacaktım sen adlı çınarıma Güven bana dedin ya gözlerinde eridiğimde Ömrümün geri kalanı diyebildim ancak Ömrüm boyu beklediğim Yerlerdeki yaprak yaprak takvimlerde gençliğim Bilmiyorum hangi yollarda seni beklerken Düştü bu aklar saçlarıma Hangi ağıt sel olup aktı da İz bıraktı yanaklarımda Kalbime batan bisturi kimin elindeydi Kim dikti bu yaraları hoyratça Takvimler yorgun bedenim yorgun da Yüreğim ve hayallerim asla..... ŞULAN KAYA 08.01.2020 Antalya |
Büyüdükçe bozulur o güzel huyun