Hani Ölümüneydik
Hani Ölümüneydik
Küçücük tatlı sözü sakın ha küçümseme! Kara yılanı bile deliğinden çıkarır. Bebekler için neyse dolgun sütlü bir meme, ’Seviyorum’ demen de inan benim için bir. Haydi söyle, zorlanma! O kadar da kolay ki! ’Seviyorum’ demeye kibirsiz dudak yeter. Şemâline sözüm yok, bense çirkinim belki, Gözüm var demeyesin, ona bir budak yeter. Eğer ki nefes almak yaşama sebebiyse, Ömrümüz kaç nefeslik, o da biter görürsün. Senin o güzel ismin her satırımda oysa, İste, şiirlerimle sonsuza kadar sürsün. ’Zeynep, zeynep!’ dememle dağlar taşlar inliyor, Ağaçlar saf saf olmuş ağlamamı dinliyor. Hara çoktan alıştım, cehennem yakmaz artık, Nikahta söz verdi ya, hani ölümüneydik? Mehmet Srmercio |
Şahane bir şiir inşa edilmiş…
Şiiri beğenerek okudum...
yüreğine emeğine sağlık…
............................................. Saygı ve selamlar..