ÖYLE ALIŞTIK Kİ (651)
ÖYLE ALIŞTIK Kİ, (651)
Öyle alıştık ki, çaresizliğe. Çözüm diye diye tapınır olduk. Yaşam bilip uyduk pervasızlığa. Ayrılığa düşüp acıyla dolduk. Ey yar sen haklısın böyle demekte. Arkamızdan sitem edip gülmekte. Her gün biraz daha mazi bulmakta. Umutlandık ama, çıkmaza geldik. İnsan çeşit çeşit merakla bakış Günden güne sona yol eder akış. Aşk her şeyin başı sevda son çıkış. Çare diye diye sararıp solduk. Beden esrik halde aşksa gönülde. Çıkış var yürekten çağıltı dilde. Çözüme has olsa kokardı gülde. Karışık bir durum zorlara kaldık. Zayi Ozan gülün ömrüne ağıt. Var bütün sevgini güllere dağıt. Kokusu yetermiş istemez bağıt. Çareyi ararken derine daldık. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Ankara, 05/01/2020 Pazar Yayın : 07/01/2020 Salı www.edebiyatdefteri.com/siir/1273627/ |
Kutlar, selamlarımı sunarım.