EDÂLI GÜZELŞiirin hikayesini görmek için tıklayın EDÂLI GÜZEL Gel....! Ey vefâlım, Sevdiğin ağlamakta. Kalbimin yanı hüzün dolmakta. Hayat suyunu ver, içim yanıyor. Gönül sevgin, beni sana bağlıyor. Gözyaşların derdime dermandır. Açıkça sana sitem ediyorum. Köleni güldür. Ömrümün sobaharında açan gül, Seninle doğuyor. Gönlüm seni arıyor. Gül fidanı. Gönlümde boy veriyorsun. Mutlu oluyorum. Seni sende sevmekle. Erişilmezsin. Yücelerden geliyorsun. İçimde bir ateşin var. Yanıyor. Kara gözlüm. Işığını gönlüme ver. Şu gönlüme gel de derman ol. Sensiz soluyor. Gönlümden taht gönderiyorum, sevgilime. Yükseklerden baksan şu kuluna. Gönlümde, dünyanın şah’ısın. İrem bağları feda olsun sana. Aklını kaybetmiş bülbülün. Konmak için izin istiyor. Güllerin, reyhân’ın nerede. Gözyaşlarımı şu gönlüne, Sevda ile sunuyor. Gönlünde olan sırrı’nım. Gel, sultanımsın. Belkıs’ım ol. Süleyman gibi. Tac’ı, tâht’ı sana vereyim. Gamzelerine mührüm feda olsun. Senin ateşin, canevimi yakıyor. NİCE SULTANLARI TAHTTAN İNDİRİR. Gel .......! Ey bi-vefâ, Yâr’in figân etmekte. Şol cenûbum, âh-u-zâr’ı bulmakta. Âb-ı hayat ver, sineler yanmakta. Sûrur’undur, beni sende kılmakta. Çeşm-i lâl’in, derde derman olmakta. Şûyû sitem-kâr’ınım, Bendeni kıl, gülmekte. Gül-i hazân, Senin ile doğmakta. Revân oldu, gönlüm seni bulmakta. Gül-i nihâl, Boy vermekte, gönlümde. Şâd olmuşum, Seni, sende sevmekte. Şâhika’sın, Yücelerden gelmekte. Derûn’umda, bir nâr’ın var. Yanmakta....! Çeşm-i siyâh, Sal şûle’ni ruhuma, Em ol, gel de sen şu gönlüme. Solmakta. Tâht-ı revân, ulaştırsam şâh’ıma. Yücelerden, nazar etsen, kuluna. Şâh-ı cihân oldun, benim gönlüme. İrem bağı, fedâ olsun yoluna. Bülbül-ü şeydân, Konmak için, iznin ile. Gül-i reyhân sormakta. Âh-ü-zâr’ı şu gönlüne, sevda ile sunmakta. Sırrı’nım ruhunda, Gel melike’msin. Belkıs’ım ol. Süleyman-ı sırrı ile, Tâc’ı-tâhtı sunayım. Mührü dahi, gamzelere vereyim. Senin nâr’ın, canevimi yandırır. NİCE SULTANLARI TÂHT’DAN İNDİRİR. ......................Gül yüzlü’me |