Gökyüzü kadar mavi üşüyen düşlerimiz,
Özgür sonsuzlukların okşadım saçlarını!
Yağan karlara inat yokuş gidişlerimiz,
Tırmanmak ne de zormuş sevgi yamaçlarını!

Kalem derdimi yazdı, kelam ahıma yandı,
Lâl’di gönlüne gönlüm, sevdalara boyandı.
Hasretinin ateşi yüreğime dayandı,
Yakıyor kelimeler dilimin uçlarını!

Öksüz kalan sevdama az mı gözyaşı döktüm.
Ter oldum gül tenine nur-i çeşminden aktım.
Masum anılarıma her zaman boyun büktüm.
İtiraf etmedim mi gönlümün suçlarını!

Çok geç vardık farkına kıvrımlı yokuşların,
Yazların üşütüyor dondurmuyor kışların,
Ömür aldı ömrümden vefasız bakışların,
Gözlerine ödedim sevgimin baçlarını!

Sırrını çözemedim sensiz bilmecelerin,
Çizgi çektim üstüne lüzumsuz hecelerin,
Sevgimi örtüyorum üstüne gecelerin,
Bu gün yine takmamış yıldızlı taçlarını!

Ümit Zeki SOYUDURU
Baç: Haraç