YÜREĞİMİN SIZISI
bir akşam üstü
ömrümün açık penceresinden odama esen rüzgar kar tanelerini serpiştiriyor simsiyah saçlarıma, kirpik uçlarımdan damla damla akıyor yalnızlık, ruhumu üşüten düşüncelerim buza kesiyor ellerime düşerken, ölen intihar kuşları bir bir uçuyor sevdanın kızıllığına bu cangamede sesini duyuyorum sıcacık, samimi ve içten çok derinden gelsede,,, seni düşünmek ne hoş! kapıldım işte, seni sevmek ne hoş! büyülendim işte, hasretinin acısı büyük olsada silemiyorum bir türlü bendeki seni sol yanımı mahkum ettim kafeste sağ yanımın hissiyatı yok şu yalan dünyaya çare/siz/im yine de beklemekteyim hoş, gel_sen_de vakit geç artık!!! 03. 01. 2020 gülkedisi |
beğeni ile okudum ellerinize ve yüreğinize sağlık kaleminiz eksik olmasın dileklerimle kutlarım