YOK IŞIK
Kaybettim kendimi arar dururum.
Çöl karanlığında yok bir fer ışık. Ümitle yeşerir ye’sle kururum. Dört yanım labirent yok hiç nur ışık. Alevden denizler sarmış dört yanı, Devasa dalgalar dondurur kanı, Her çığlık ok gibi yakıyor canı, Akıl kilitlenmiş gönül karışık. Yollar eğri büğrü yokuş mu yokuş, Kalbimde çırpınır yaralı bir kuş, Can yakan bir bakış gamlı bir duruş, Aman dehlizinde arar kör ışık. Hayal köprüleri tarumar yıkık. Kasvetli geceyi yakar hıçkırık. Serseri sevdalar yılgın pısırık. Kelepçeler küflü yok sır sır ışık. Arzular tutuklu emeller sürgün. "Keşke"ler yaralı "belki"ler yorgun. Anlayış sitemkar sevgiler durgun. Can tene küs sanki, mevte var ışık. Düşünce neylesin kalmış batakta, Kan ter içinde kalp her bir atakta, Uyku diken olur sanki yatakta, Azabla meşk eder dertle barışık. |
can evinden vurgun.
Yüreğiniz var olsun. Tebrik ediyorum. Selam ve saygılarımla hoşça kalın.