BEN,,,
Uzak diyardan geldim, ilk atamın gününde,
Bir ömürlük mahkumum, gurbetteki sürgünde... Ben anamın günahı, babamın vebaliyim, Saraylardan zindana, düşenin misaliyim... Adem oğlu ademim, çiğnedim bir yasağı, Yedi göğün üstünden, indirildim aşağı... Olan oldu kader bu, hata, kusur, suç benim, Ruhum üflenen nefes, su ve toprak bedenim... Devasa alemlerin, bir zerrecik cüzüyüm, Dairenin merkezi, tüm varlığın özüyüm... Bende melek, bende cin, her şey benim içimde, Bende birleşmiş zıtlar, en mükemmel biçimde... Ben insanım, bendedir, hem zirve, hem uçurum, Ne ölçüde yükseksem, o nisbette çukurum... İki yol var önümde, ya çıkar, ya inerim, (O) ’ndan geldim, sonunda, yine (O)’ na dönerim. Ben kimim? nasılım ben? yaşamak, ölmek niçin? Hayat aynadır bana, beni göstermek için... 08.12.2000 |