VEFA BUSESİ
Ne zaman ki duyuldu, vedanın ayak sesi
Ayrılık tohumunu, ekip gittin vefasız! Koymadan dudağıma, son bir vefa busesi Hoşça kal demedin ki, çekip gittin vefasız! Kaprisinle, her nazın; inan başım üstüne! Tahammülüm kalmadı, sabır taşım üstüne Aldırmadan gözümden, akan yaşım üstüne Bu isyan bayrağını, dikip gittin vefasız! Bıraktığın kederle, çekilmez böyle hayat Teselli değil bize; şiirle edebiyat Seni sevmekti suçum, var mı başka kabahat? Bütün günahı bana, yıkıp gittin vefasız İmkânsız bir aşk mıydı, sitemle yakındığın? Mutlu olmamak mıydı, senin hep sakındığın? Bir anlam veremedim tavrına takındığın Söyle, ne çabuk benden; bıkıp gittin vefasız! Acılar denizinde, gemileri yakmadan Benim gölgemi dahi, hiç peşine takmadan Nasıl sessiz sedasız, arkana da bakmadan; Sol yanımdan habersiz, çıkıp gittin vefasız! 29. 12. 2019 |
Harika bir şiir olmuş
Bize de okumak ve kutlamak düştü
gÖNLÜN ABAT OLSUN
sAĞLICAKLA