İNSANLIK NEREYE GİDİYOR
Bilmem dünya tersinemi dönmüş
Yoksa çivisimi çıkmış
Her yer cadı kazanına dönmüş
Mantar misali din tacirleri türemiş
Ahlak haya elden gitmiş
Namussuzluk yolsuzluk diz boyu
Adamlar analarına şehvetle bakar olmuş
Yobazlar küçücük çocuklara
Utanmadan uçkur çözer olmuş
Böylesi rezilliğe susmakta olmuyor
Bu insanlık nereye gidiyor.

Ortadoğu kanayan bir yara
Her taraf kan gölüne dönmüş
Ve dünya sadece seyirci olanlara
Eli kanlı gözü dönmüş bir kaç cani
Güya halifeliği getirmiş
Yüzbinlerce biçare insan
Evinden yurdundan olmuş
Umutları tükenmi hayalleri bomboş
Ve dur diyende yok bu zorbalara
Adeta ölüm kusuyorlar insanlara
Dokunmayın ulan dokunmayın çocuklara
Bu zulme sessiz kalmakta olmuyor
Bu insanlık nereye gidiyor.

Bekirem derki
Adem ile Havva’dan doğmuşuz
Aynı göğün altında yaşıyoruz
Dini ayrı dili farklı farklı
Aynı havayı soluyoruz
Aynı güneşte yanıyoruz
Teni ayrı rengi farklı farklı
Kainatın sırrı dört kitapta saklı
Dört kitabın dördündede tanrı birdir
İnancı ayrı peygamberi farklı farklı
Her inançta kendine göre haklı
En iyi yüce mevlam bilir
Kimi haksız kimi haklı
İyiyi kötüden ayırmamakta olmuyor
Bu insanlık nereye gidiyor.
Şiir"Bekir Yıldırım