GÖRMEDİM-(-2-)
(Yoksulluk Destanı)
Bana gül diyorlar, nasıl güleyim Bankalara borçsuz, bir kul görmedim Çare bul diyorlar, nasıl bulayım Hani gözü yaşsız, bir dul görmedim Bakarım emekli, yaşayan ölü Haklı olsa bile, susmuştur dili Gelen arattırdı, her geçen yılı Mutlu ve huzurlu, bir yıl görmedim Patronun yerini, taşeron aldı Sözleşmeli oldu, ne yüzü güldü Her yere İşsizlik, korkusu saldı Sorunları çözen, bir yol görmedim Petrol ile gaza, gücüm yetmiyor Elektiriğe hiç, aklım yatmıyor Peynir ile et’e, hesap tutmuyor Cebim de parayı, hiç bol görmedim Trafoya girdi, kedi diyorlar Fetecü çıktı bak, kadı diyorlar Enflasyon kırk iken, yedi diyorlar Ben karşı kalede, hiç gol görmedim Demeyen kaldımı, bir bakın aman Yoksulda hale bak, yaman mı yaman Ananı da al git, dedi bir zaman Bu kadar da ağır, hiç dil görmedim Deli eder beni, bu gidiş deli Beğenen varmı ki, Ülkede hali İşsizim ve açım, diyen bir eli Şevkatiyle sıkan, bir el görmedim Ben ağa değilim, koysalar sedir Bilmem ki yoksulun, çektiği nedir Lüzumsuz ahvali, Yurdumun budur Yarından umutlu, bir fal görmedim Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |