Umudu Kedere Banar GidersinSevda ateşine yalnız düşünce Kalbinin içinde yanar gidersin Kanadı kırılmış kuşa dönünce Çaresiz bahtına konar gidersin Dertlerin ruhunda sessiz kanarken Kimseler göremez için yanarken Talihin gönlüne hüzün sunarken Kapanmaz yarayla kanar gidersin sevdaya eğdiğin o garip başla Ah edip bağrına bastığın taşla Yüreğin burkulur gözünde yaşla Sabrını ruhunla sınar gidersin Derinden derine çektiğin içle Kader sillesinde ağaran saçla Elde avucunda koca bir hiçle Arkana bakmadan döner gidersin Aşkın büyüsünü kalem yazmadan Düşlerini bir bir göze dizmeden Mutluluk resmini kalbe çizmeden Umudu kedere banar gidersin... Gülseren MORKAN |