Yaşanır mı dünyada, yalnızlıkla kol kola,
Bir başına yaşarken, sığıntıyım evimizde,
Yıldızlarla donanırdı gökyüzü, birlikte iken,
Başım bulutlarda, yok yıldızlar göğümüzde!..

Gidişe dayanamaz, hiç bir fer, hiç bir nefer,
Hakkımı haram ettim, ne zaman uslanacaksın,
Sevdamı ben yazarım, senden kalan günlere,
Görmeyi istesen, ağlayan gözümle bulacaksın!..

Sevgimin içinde erimek oldu, aşkının bedeli,
Ruhumun düşlerini doldurdu, ve dalı günün,
Nerede yaşarsan sen, hedefim ulaşmak için,
Benliğimin sıçrayışların da, gittiğin o günün!..

Gözlerinin bunca güzelliği elbet kalmayacak,
Gecenin içinde solan, çiçekler gibi olacaksın,
Havalandığını hatırlayacağın günlerin olacak,
Her şey değişir, kabarma boşa, mahvolacaksın!..

Güneşin ilk ışıkları, günle vurunca pencereye,
Açılırdı perdemiz, hep mutluluk yüzümüzde,
Şimdi çekili perdeler, kapalıdır pencerelerimiz,
Hangimiz durmadık, söyle, hangimiz sözümüzde!..

Bekleyemem ki, bana bir tek gün aydınlansın,
Gönlümü yaktın aşkınla, sevdaya ekli hasret,
Gün biter akşam olur, yokluğunla dolar günüm,
Yanarım harlanırım, özleminmiş bana kısmet!..




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.