CENNETİM AŞKTIR BENİM 

Cennetim aşktır benim 
Tayların delişmenliği geçti 
Sonbaharın acı çığlıkları duyulmaya başladı erken 
Ben seni nerde görsem tanırım 
Aşk gemim benim 
Yaz rüzgârım 
Ahanda kabalığım benim 
Engin otlaklarda kaybettim seni 
O güzel gözlerini öpüp öpüp sakladım 
O güzel dudaklarını öpmek içindi asıl maksadım 
Adını dilime pelesenk ettim 
Atlarım gemi azıya aldı gitti 
Atlarımı rüzgârda koşturdum gitti 
Atlarımı coşturdum gitti 
Gün be gün arttı sancılarım 
Devirdi gün boyu beni ağrılarım, 
Kan akışım hızlandı hızlandı hızlandı 
Ben seni andıkça 
Şahlandı bütün duygularım 
Yağız atlarım benim doru atlarım benim rap atlarım benim 
Gemiler yol aldı gittiğin günden beri 
Kaptan buyurdu tam yol ileri 
Seğirtti savaşçılar bir adım ileri 
Düşman saflarını daha bir sıklaştırdı 
Beyliklerimi gözden geçirdim 
Sınadım tüm beyleri 
Bakire kızlara adadım tüm benliğimi 
Trenler kalkar trenler durur 
Bu ülkem ıssız vakitlerde 
Ciğerlerime soluduğum hava 
Esenliktir. 
Koşturur dururum ölüm toynaklarını 
Ateşten elbiseler içinde yaşayıp 
Güller içinde terk-i ruh eden 
Uzun gecelerde arz-ı endam eden 
O tutsak bakışlar neden 
Neden bir adım ileri götürmüyor seni 
Neden o uzun boynun keşfetmiyorken beni 
O küçük ağzın o biçimli dudakların 
Uzun bacaklı bir ceylan gibi seke seke gidişin 
Ardından bir gölge gibi sürükleyen beni 
Hele sen o kapıyı bir çalsan 
Hele ben o kapıyı bir çalsam 
Ses o ses değil 
Gelen ben olsam 
Ses o ses değil gelen sen olsan da 
Gelen yoksa başka bir i mi bana söyle 
Ey rüzgârın kızı 
, 
Ahmet KEMAL