Seher vakti
Seher vakti
Seher vakti ayrılıp ta giderken Güneşim doğmadı karanlık çöktü Elveda anını hayal ederken Yârin melul hali boynumu büktü. Kahvaltı hazırdı bir şey yemedim Gidesim yok diyemedim,demedim Yüreğim yanarken hiç üşümedim Mevsim kış ayları,hava soğuktu. Ardımda kaldıkça mahallem yurdum Beş adım atarsam,bir adım durdum Kendi bedenimi zor taşıyordum Firkat omuzumda ağır bir yüktü. Mecbur muyduk buna aklım ermedi Yeise kapılmam uzun sürmedi Sessizce ağladım kimse görmedi Gözlerim yaşını içime döktü. Muzaffer yavuz |
Çok enfes bir şiir okudum...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..