Serenat II
Kuytu tenha bir köşe başında
İğnenin ucundaki panzehir misali Her sokağın her mahallenin köşe başlarında Her an sana damıtılma anı içerisindeyim Afili düşüncelerin sarkastiğinde Gebe bir annenin hayal edip hayal biçtiği ceninine Yaprakların sonbaharı beklediği ana güne Bilki seni de ben öyle bekledim Kırmızı renklere aşina sevdalandım Pembeli bir pardesün ve pembemsi eşarbına Pembe yanaklarına öyle vurgunum ki Bu şehir ve gecesi beni senden alamaz Yakamozları yaşayan virane gözlerim İki gün önce yüzündeki tebessümü gördü Naçar kalan kalbime az da olsa su serpti gönlün Ar ettim biliyorum bekletme de gel gayrı Uçsuz bucaksız diyarlardan Bilmem nerelerin serin sularından Kar tanelerinin birleşip çığ oluşundan Sana öyle uzaktan toplu bir şekilde kalbimle gelesim var Farklı diyarlardan topladığım , gurbet sıla türküleri Tanıdığım Anadolu’nun binbir yüzlü sıcak kalplilerini , Elleri ki nasır tutmuş kimi anneleri, Oya yazmalı, göçmenli fistanlı köylü kızlarını , Hepsini tek tek anı defterlerime kaydettim Gel beraber okuyalım gayrı. Saçının her zülüfüne tek tek ömür biçtiğim Şakaklarıma kar yağdırsan ne olur Elimi saçlarınla okşamak için ömür tükettiğim Başını göğsüme yaslasan ne olur Bendeki verem biçare Derdime derman bulunmaz Sendeki merhemi yorgun gönlüme sürsem Dermanıma dert bulunmaz |