Dönüşüm
Tırnakların teninde yara.
Saçların sırtınla barışık, Sandık lekesi rengi sürülü bir tarla gibi duruyor omurgalarının oyumunda. Hasırdan sandığın tüm günler Tül perde hafifliğinde iniyor gözlerine. Üşüten bir rüzgar esiyor Bulanık gördüğün pencerede. İki vakitlik el tutumların Düğümlerin oluyor, boğazına dizilen. Geriyorsun iki yana, İki çapa gibi, bedeninin ortasında. Sen ne kadar istersen iste, Kolların yetmiyor kendini sarmaya. İçe eğimli bir yamaç gibisin, Ne kadar yükseğe tırmanıp atlarsan O kadar derinine düşersin dibinin. Sinem Sal |